D
e Duitse arts Samuel Hahnemann werd in 1782 de grondlegger van de homeopathie. Hij had een afkeer tegen de toen gangbare geneeskunde, die volgens hem niet op exacte wetenschap gestoeld was. Ook vond hij dat er voor veel ziektes geen goede medicijnen waren. Hahnemann was daarom constant op zoek naar nieuwe wegen om de geneeskunde van zijn tijd te verbeteren. Zijn visie ging steeds meer afwijken van de officiële medische denkpatronen en uiteindelijk ontdekte hij de grondprincipes van een nieuwe geneeswijze die hij homeopathie noemde.
Wie was Samuel Hahnemann?
De geschiedenis van de homeopathie begint bij de geboorte van Samuel Friedrich Hahnemann op 1 juli 1755 te Meissen in Duitsland. Hij was het derde kind van de porseleinschilder Christian Gottfried Hahnemann. De familie van Samuel had het niet breed, waardoor het moeilijk was om zijn studies te bekostigen. Toch lukte het hem af te studeren als arts aan de Universiteit van Erlangen. Hahnemann verdiepte zich naast de geneeskunde ook in de botanie en scheikunde. Hij sprak meerdere talen min of meer vloeiend: Latijns, Grieks, Hebreeuws, Arabisch, Engels, Frans, Spaans en Italiaans. Op zijn 14e gaf hij al bijles in het Grieks aan medestudenten. In 1782 trouwde Samuel met de apothekersdochter, Henriette Küchler.
Hoe is homeopathie ontstaan?
Hoewel Samuel Hahnemann erg veel kennis had over tal van medische zaken, keerde de gewone geneeskunde zich steeds meer van hem af vanwege zijn openlijke kritiek. Hij kon zich niet vinden in de reguliere geneeskunde van zijn tijd, waar aderlatingen en therapie met bloedzuigers de gewoonste zaken van de wereld waren. Ook keerde hij zich fel tegen de psychiatrische inrichtingen waar geestesziekte mensen geketend lagen aan kettingen en behandeld werden als dieren. Hij wilde hier niet aan meewerken en gaf zijn dokterspraktijk op. Toch moest hij, met vier kinderen in huis, in zijn onderhoud voorzien. Daarom ging hij medische boeken vertalen. Op een gegeven ogenblik vertaalde hij het medische werk van dokter William Cullens. Cullens verklaarde in zijn boek dat de medische werking van kinine bij malaria kwam door de bitterstoffen van de plant. Hahnemann was het niet eens met deze verklaring, zoals zei hij: er zijn zoveel planten met bitterstoffen en alleen kinine heeft de genezende werking. Hij besloot uiteindelijk een experiment uit te voeren door zelf kinine in te nemen, zonder dat hij op dat moment malaria had. Tot zijn verbazing ontstonden er klachten en sensaties die gelijk waren aan die van malaria. Dus: de stof die bepaalde symptomen opwekt bij een gezonde mens, kan dezelfde symptomen genezen bij een zieke mens. Hij ontdekte hiermee basis van zijn nieuwe geneeskunde: de homeopathie.
Wat is het gelijksoortigheidsprincipe
In 1796 formuleerde Samuel Hahnemann dit gelijksoortigheidsprincipe, ook wel ‘similia similbus curentur’. Hij ontdekte dat wanneer je het geneesmiddel tegen malaria slik, zonder de ziekte te hebben, je de symptomen van malaria krijgt. Daarmee legde Hannenmann de link met wat 400 jaar voor Christus al werd beschreven door Hypocrates, de vader van de geneeskunde: ‘het gelijke met het gelijkende genezen’.
Dit gelijksoortigheidsbeginsel gaat er dus vanuit dat je ziekteverschijnselen kunt genezen met een middel dat bij gezonde mensen dezelfde verschijnselen oproept. Van de rauwe ui, bijvoorbeeld, krijg je tranende ogen en een loopneus. De homeopathie maakt gebruik van de homeopathisch bereidde ui (allium cepa) om hooikoorts en neusverkoudheid te behandelen als een loopneus en tranende ogen de belangrijkste symptomen zijn.
Hedendaagse toepassing van het gelijksoortigheidsprincipe
Het gelijksoortigheidsprincipe vormt nog altijd de basis van de klassieke homeopathie. Zelfs uit hedendaagse onderzoeken blijkt dat een kleine dosis van een bepaalde stof het zelfherstellend vermogen van een cel verhoogd. Het gelijksoortigheidsprincipe blijft daarmee hét uitgangspunt van homeopathie.
Deze medische en filosofische achtergrond en het verhaal van Samuel Hahnemann is voor mij de reden dat ik begonnen ben met mijn praktijk waarbij écht genezen, zonder blijvend medicijnen te hoeven innemen, het verschil maakt.
Benieuwd naar wie ik ben? Lees dan mijn ‘over mij’-pagina.