Onder het kopje “wat is homeopathie” sprak ik kort over 2 medicijnen bij migraine, namelijk Natrium muriaticum en Phosphor.
Hierbij de uitgebreidere informatie over deze middelen. Deze beschrijvingen noemen we “geneesmiddelbeelden”. Van deze geneesmiddelbeelden zijn er een paar honderd. Ze worden beschreven in de z.g. Materia Medica boeken.
De twee geneesmiddelbeelden hieronder zijn van George Vithoulkas en worden beschreven in het boek “Alles over homeopathie”. Helaas is het boek alleen nog antiquarisch te verkrijgen. In mijn praktijk kunt u wel de Engelse versie aanschaffen: “Homeopathy, Medicine of the new millennium”. De prijs is € 19,50.
Natrium muriaticum (mur.)
Algemeen
Het eerste kenmerk dat ten grondslag ligt aan het ziektebeeld van Natrium muriaticum is in-zichzelf-gekeerdheid die voortkomt uit een gevoel van enorme kwetsbaarheid. Natrium muriaticum mensen zijn overgevoelig. Ze ervaren de emotionele pijn van anderen en hebben het gevoel dat elke vorm van afwijzing, spot, vernedering of verdriet voor hen persoonlijk ondraaglijk zou zijn. Daarom richten ze een muur van onkwetsbaarheid op, raken opgesloten in hun eigen wereld en geven er de voorkeur aan hun omstandigheden onder controle te houden. Ze vermijden ten koste van alles dat ze gekwetst worden.
Mensen die vatbaar zijn voor de ontwikkeling van het soort ziektebeeld van Natrium muriaticum, zijn overgevoelig en kwetsbaar, maar volledig helder en sterk op mentaal en fysiek niveau. Zo bezitten zij een grote mate van objectiviteit, evenals een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Om deze reden hebben ze meestal een welwillend oor voor anderen die in de put zitten.
De emotionele gevoeligheid en het verantwoordelijkheidsgevoel maken dat dergelijke mensen beroepen kiezen als adviseur, psychotherapeut, geestelijke etc.. Terwijl ze meelevend luisteren naar het leed van anderen, behouden deze mensen hun objectiviteit en lijken ze sterk te zijn. Ze nemen echter de pijn van anderen in zich op en gaan daar later over piekeren. Ze vragen zich met name af: “Hoe zou ik reageren in zo’n situatie? Zou ik in staat zijn het te verwerken?”
In de loop van hun leven ervaren individuen met Natrium mur-aanleg alle levensindrukken sterk, terwijl ze bewuster en verstandelijker zijn dan leeftijdsgenoten. Ze zijn mentaal sterk en vinden het prettig om met uitdagende omstandigheden geconfronteerd te worden, zelfs als die emotionele risico’s inhouden. In het begin genieten ze van gezelschap en gedijen ze op emotioneel contact met anderen. Ze vinden het prettig de genegenheid van anderen te ervaren – feitelijk verwachten en verlangen ze ernaar – hoewel ze zelf niet gemakkelijk genegenheid uiten. Ze zijn zo gevoelig dat ze zich gekwetst voelen door het geringste commentaar of gebaar dat spot of afwijzing zou kunnen inhouden. Natrium mur. pubers bijvoorbeeld maken niet graag afspraakjes uit angst voor afwijzing. Zelfs ingebeelde blijken van geringschatting kunnen lijden veroorzaken. Nadat ze enkele keren zijn gekwetst leren ze voorzichtig te zijn. Ze zullen zich twee keer bedenken alvorens ze zich inlaten met een emotionele ervaring. Ze gaan over tot in zichzelf gekeerde activiteiten die emotioneel ‘veilig’ zijn, zoals het lezen van boeken (meestal romantische verhalen of dingen die praktische waarde hebben in menselijke relaties), luisteren naar muziek en het opgaan in fantasieën.
Ze kunnen heel tevreden worden in hun isolement. Ze zijn meestal op zichzelf staand, willen problemen zelf oplossen zonder op hulp van anderen te vertrouwen. Geleidelijk komen ze op het punt dat ze geen contact met de buitenwereld meer nodig hebben. Als iemand hun privéwereld binnendringt, kunnen ze zich geïrriteerd voelen. Hun belangrijkste zorg in het leven wordt om ‘niet te kwetsen en niet gekwetst te worden’. De kwestie van emotionele pijn – bij henzelf of bij anderen – betekent het einde van de wereld. Zij zijn volstrekt niet in staat om bewust anderen pijn te doen. Om deze reden zijn ze heel serieus en kunnen geen grappen maken die onbedoeld iemand anders belachelijk zouden kunnen maken. Ze kunnen op anderen koel en overdreven objectief overkomen omdat ze zo vastbesloten zijn hun eigen emotionele kwetsbaarheid niet te laten zien of anderen schade toe te brengen.
Dit, gecombineerd met het Natrium mur. verantwoordelijkheidsgevoel resulteert erin dat schuldgevoelens een sterk drijvende factor vormen in het leven van zulke mensen.
Kinderen
Gewoonlijk zijn kinderen met Natrium mur. aanleg slank en fragiel.
Een Natrium mur. kind is erg gevoelig voor een slechte sfeer. Als ouders ruzie hebben reageert het kind mogelijk niet direct, maar het zal van binnen lijden, misschien zelfs zodanig dat het een lichamelijke aandoening krijgt. Deze kinderen vertonen gewoonlijk zeer goed gedrag. Het is niet nodig om hen streng toe te spreken, een afkeurende blik is al voldoende.
De hysterische neiging in Natrium mur. kinderen wordt gemakkelijk gezien als ze ernstig terecht gewezen worden. Ze reageren dan overdreven, laten zich in een driftbui schoppend en schreeuwend op de grond vallen. Troost of geruststelling zijn tevergeefs en kunnen de situatie zelfs verslechteren. Ze zullen doorgaan met de driftbui totdat ze zelf besluiten te stoppen.
Op wat oudere leeftijd komt de hysterische neiging op een andere manier tot uiting. Wanneer ze nerveus of gestrest zijn, hebben ze de neiging om te lachen om ernstige dingen en dan te gaan giechelen. Als dit gegiechel onbeheersbaar wordt, uit het zich in hysterisch gehuil.
Pubers
Natrium mur. pubers zijn over het algemeen stil en teruggetrokken, maar verantwoordelijk en integer. Op een feestje zitten ze meestal aan de zijlijn, vermaken zich door naar anderen te kijken en zich voor te stellen wat die ervaren. Als ze zich tot iemand aangetrokken voelen, zullen ze niet flirterig of vriendelijk zijn. Ze zullen helemaal geen aandacht te schenken aan de persoon, maar observeren hem/haar onopvallend vanuit een ooghoek. Ze fantaseren dat de andere persoon zich ook hen aangetrokken voelt en kunnen de situatie romantisch buiten proportie opblazen. Dit is de reden dat een jong Natrium mur. meisje makkelijk verliefd wordt op een getrouwde man of iemand die onbereikbaar is. Dit kan intens verdriet opleveren met als resultaat een nog grotere introversie. Ze ontwikkelen intense emotionele en sentimentele gehechtheden aan mensen, maar ze laten hun gevoelens niet zien. Een dochter kan een diep gevoel voor haar vader hebben zonder dat iemand anders het beseft. Dan sterft de vader. De dochter treurt in stilte, sluit zichzelf op in haar kamer en huilt in haar kussen. Tot verbazing van iedereen om haar heen die de diepte van haar genegenheid niet besefte. Ze verlangt ernaar alleen te zijn met haar boeken en haar muziek. Natrium mur. kan moeilijk huilen in gezelschap, hooguit slaakt ze dan af en toe een zucht. Deze toestand gaat door totdat ze uiteindelijk instort. Dan is er ongecontroleerd, hysterisch snikken met trillen van het lichaam, spasmen en spiertrekkingen. Zo’n uitbarsting duurt meestal maar kort en ze herstelt snel weer haar controle en kalmte.
Pathologie
De eerste fase van pathologie op het fysieke niveau kunnen zijn: gastritis, artritis, migraine, aften en of herpes op de onderlip. Zoals te verwachten is, doen dergelijke aandoeningen zich voor tijdens of na een periode van ernstig verdriet of gekwetstheid.
Het kan zich ook uiten in een intolerantie voor invloeden van buitenaf zoals overdreven gevoelig worden voor lawaai, licht, sigarettenrook, enz. Ook allergieën en eczeem komen regelmatig voor.
Neurologische aandoeningen zien we ook veel bij Natrium mur. Neuralgieën rond het linkeroog of van de linker intercostale zenuwen. Multiple sclerose reageert vaak op Natrium mur; natuurlijk alleen dan als de totaliteit van de symptomen overeenkomt. Hartaandoeningen kunnen voorkomen. Ze manifesteren zich vaak als hartritmestoornissen en hartkloppingen.
Typische symptomen
Het is tijdens de vroegste fasen van de pathologie dat enkele van de meest bekende symptomen worden gezien: een sterk verlangen naar zout en een afkeer van slijmerig voedsel en vet aan vlees, er is ook een afkeer van kip.
Er is een intolerantie voor warmte, gevoeligheid voor licht en verergering (met name hoofdpijn en huid) door de zon.
De Natrium mur. patiënt kan gevoelig zijn voor zowel warmte als kou, maar meestal meer voor warmte en vooral de zon.
Een heel kenmerkend symptoom van Natrium mur. is het onvermogen om urine of ontlasting te produceren in aanwezigheid van anderen. Dit komt voort uit de angst voor spot, wat resulteert in een chronische spanning van de sluitspieren die alleen privé kunnen ontspannen.
Latere stadia
Naarmate de emotionele kwetsbaarheid zich steeds dieper manifesteert, wordt de patiënt depressief. Dit is een depressie die ontroostbaar is en zelfs suïcidaal kan worden.
Stel dat een jongeman bijvoorbeeld een ernstige afwijzing of verdriet ervaart; hij trekt zich terug in zijn kamer en zet de meest trieste muziek op die hij kan vinden. De muziek is niet bedoeld om de depressie te verlichten, maar juist om haar te versterken. Hij zwelgt in zijn zwaarmoedigheid. Als er iets is misgegaan, overdrijft hij alles buiten alle proporties. Hij laat zich door niemand helpen, maar probeert het probleem in zichzelf op te lossen. Uiteindelijk, wanneer de depressie begint te verdwijnen, krijgt hij weer een normalere kijk op het leven en zal muziek op dat moment de overblijfselen van de depressie verlichten. In die zin kan muziek, afhankelijk van de omstandigheden, verergeren of verbeteren bij Natrium mur.
Lichamelijke klachten komen vaak aanvalsgewijs voor. Dit zien we ook bij malaria. Om deze reden is Natrium mur. vaak geïndiceerd bij patiënten die in het verleden aan malaria hebben geleden of die verschijnselen hebben overgehouden van kinine medicatie.
Migraineaanvallen bij Natrium mur. patiënten komen meestal op vaste tijden, met name tussen 10.00 en 15.00 uur. Astmatische aanvallen komen ook vaak voor tussen 17.00 en 19.00 uur.
De stemmingen variëren van onredelijke depressie tot onredelijke opwinding.
In dit stadium kunnen enkele van de kenmerkende fysieke symptomen geleidelijk verdwijnen. Naarmate de pathologie vordert naar diepere niveaus, is het mogelijk dat er geen behoefte meer is aan zout en dat de afkeer van slijmerige voedsel en vet en de verergering door de zon verdwijnt.
Het verdwijnen van deze symptomen maakt dat de homeopaat ook de symptomen uit het verleden moet onderzoeken.
Als de pathologie het emotionele niveau bereikt, zien we meestal als eerste claustrofobie. In vroege stadia genieten Natrium mur. patiënten van hun relatieve emotionele vrijheid en hebben een hekel aan door anderen opgelegde zaken. Later als hun emotionele kwetsbaarheid meer naar voren komt, sluiten ze zich af. Wanneer ze dezelfde soort omsluiting buiten zichzelf waarnemen (d.w.z. gesloten of kleine ruimtes) als die ze van binnen hebben gecreëerd, krijgen ze het benauwd.
Samen met de claustrofobie kan er een verergering op het emotionele en mentale niveau ontstaan. De patiënt ontwikkelt vaste ideeën; dingen worden gezien in termen van goed of slecht, correct of onjuist, praktisch of onpraktisch.
Uiteindelijk ontstaat er een hypochondrische angst voor gezondheid, vooral met betrekking tot hartaandoeningen.
Ook kan de patiënt een dwangmatige angst voor besmetting te ontwikkelen – altijd schoonmaken, handen wassen en alles desinfecteren – Natrium mur. heeft met name een angst voor microbiële besmetting,
Uiteindelijk kunnen de dwangmatige controlemechanismen volledig hun kracht verliezen en spreekt de persoon zich openlijk over van alles uit, wat voorheen niet was toegestaan. Ze worden schaamteloos, exhibitionistisch, spreken in obsceniteiten, enz. In de laatste fase verliezen ze gewoonlijk hun mentale controle en kan er schaamteloos gedrag optreden.
Phosphor
Algemeen
Diffusie is de rode draad die door het Phosphor ziektebeeld loopt. Diffusie is het proces van de verspreiding naar buiten in de omgeving, zoals rook zich verspreidt in de lucht of de kleur van een theezakje zich gelijkmatig verspreidt in water.
Hetzelfde gebeurt met de energie, het bewustzijn, de emoties en zelfs het bloed van de Phosphor patiënt. Het is alsof er geen grenzen bestaan; fysieke, emotionele of mentale. Om deze reden is de Phosphor patiënt kwetsbaar voor allerlei soorten invloeden. Op het fysieke niveau zien we dat bijna elk letsel resulteert in een bloeding. Dit gebeurt omdat de wanden van de bloedvaten zwak zijn en het bloed zich gemakkelijk laat verspreiden in omringende weefsels.
Op emotioneel niveau gaan de emoties van de Phosphor patiënt gemakkelijk uit naar anderen, waarbij de patiënt nauwelijks in staat is ze in bedwang te houden en zichzelf tegen emotionele kwetsbaarheid te beschermen. Hij/zij vergeet zichzelf gemakkelijk, zelfs in die mate dat het bewustzijn te diffuus en ongecontroleerd kan worden.
Typische uitingen
Laten we eerst een persoon, die de Phosphor aanleg heeft, in gezonde toestand beschrijven. De aanleg kan zich tot een ziektetoestand ontwikkelen, als het afweersysteem te maken krijgt met te veel stress.
Wees ervan bewust dat we slechts geneesmiddelen voorschrijven aan de hand van ziekelijke symptomen, niet van de gezonde. De Phosphor patiënt is fysiek gewoonlijk mager, lang en met fijne gelaatstrekken, haren, huid en handen.
De Phosphor mens drinkt veel, het liefst koude dranken. Als ze last hebben van een brandend gevoel in de maag zal dit verlicht worden door koude dranken of spijzen maar dit helpt slechts totdat de drank of het voedsel warm geworden is in de maag, daarna komt de pijn weer opzetten.
Er is een kenmerkende behoefte aan zout en aan vis. Bovendien is de Phosphor patiënt gek op chocolade, zoet en ijs. Gelet op de behoefte om veel te drinken en de behoefte aan zoet is het niet verwonderlijk dat er een aanleg voor diabetes bestaat.
Pijnen doen zich vaak voor aan de linkerkant van het lichaam en meestal kan men niet op links inslapen.
Phosphor kind
Als kind is deze persoon warm, hartelijk, kunstzinnig of muzikaal en zeer gevoelig. Het kind is zeer open en beïnvloedbaar; men kan door zo’n kind ‘heenkijken’, wiens wezen zich moeiteloos uit, zonder veel reserves. Tijdens de pubertijd maakt het kind een groeiperiode door die leidt tot het typische magere en slungelachtige uiterlijk.
Phosphor volwassene
In de loop van zijn leven is het Phosphor type een warme, vriendelijke, naar buiten gerichte persoon die graag vrienden en gezelschap heeft, maar ook goed alleen kan zijn om kunstzinnig bezig te zijn. Het is prettig zo iemand om je heen te hebben want hij/zij is werkelijk sympathiek en stelt het belang van vrienden gemakkelijk boven persoonlijke aangelegenheden. De Phosphor patiënt is zeer intelligent en beschaafd. Er zijn geen geheimen voor een dergelijk persoon; hij deelt zijn gevoelens en gedachten gemakkelijk met vrienden en zelfs vreemden. Veel van zijn of haar leven draait om interpersoonlijke verhoudingen. Een dergelijk persoon zou een goed politicus zijn, het type dat zich inspant voor humanitaire zaken, maar een Phosphor type kan ook verkoper worden omdat hij in staat is alles te verkopen waar hij in gelooft. Hij is zeer beïnvloedbaar en zal alles geloven wat hem verteld wordt op een terrein dat hij zelf niet beheerst; als hij eenmaal iets aangenomen heeft zal hij enthousiast zijn en overtuigend ten opzichte van anderen.
Zo iemand is een prettige patiënt voor de homeopaat, omdat hij beïnvloedbaar is en vol vertrouwen; de Phosphor patiënt gelooft in wat de homeopaat hem vertelt en volgt aanwijzingen gewillig en met overvloedige dankbaarheid op. Vanaf het eerste consult beschouwt de patiënt de homeopaat als zijn vriend, schudt hem warm de hand, zit naar voren op zijn stoel en reikt wellicht naar de homeopaat om zijn hand of pols aan te raken om de nadruk ergens op te leggen. Deze patiënt vertelt zijn symptomen makkelijk zonder iets achter te houden. Hij heeft aanleg voor verschillende soorten angst maar deze worden makkelijk verdreven door enkele geruststellende woorden.
De diffusie van het bewustzijn blijkt uit het feit dat de Phosphor patiënt gemakkelijk aan het schrikken te maken is, hetzelfde geldt voor onweer. Tijdens een onweer zullen andere mensen zich instellen op herhaalde donderslagen; de Phosphor patiënt echter neigt er automatisch naar diffuus te raken en zal door elke nieuwe donderslag opnieuw enorm schrikken.
Eerste fase ziektebeeld
In de eerste fase van het Phosphor ziektebeeld overheersen gewoonlijk de fysieke symptomen. In de kinderlijke fase van de ontwikkeling (of men nu 5 of 35 is) kan er de neiging zijn tot bloedingen. Neusbloedingen treden op door kleinigheden. De menstruatie kan overvloedig en langdurig zijn. Het bloed is meestal helderrood van kleur. De neiging tot bloeden is symbolisch voor het algemene wezen van Phosphor.
In deze fase wordt de Phosphor patiënt gemakkelijk verkwikt door slaap doordat zijn bewustzijn erg gemakkelijk diffuus kan raken en dus makkelijk in slaap valt en erdoor verkwikt raakt.
Naarmate het ziektebeeld zich verder ontwikkelt kan het proces van bloedingen zich voor gaan doen op diepere niveaus. Er kan een pijnloze bloeding optreden van het maag-damkanaal, resulterend in bloedbraken of door ontlasting gemengd met bloed. Er kunnen longaandoeningen zijn met het opgeven van bloed. Er kan bloed in de urine zitten.
Tweede fase
Naarmate het ziektebeeld overgaat in de tweede fase zien we een afname van de fysieke symptomen en een toename van de angsten. Uiteraard is er een grote bezorgdheid om anderen. Bij Phosphor is dat een werkelijke bezorgdheid die zich kan ontwikkelen tot een ziekelijke mate van bezorgdheid die de patiënt zelf aantast. Dit is een ware vorm van bezorgdheid, terwijl bij andere middelen de bezorgdheid voorkomt uit eigenbelang.
Phosphor is erg bezorgd om zijn gezondheid. De patiënt is gemakkelijk voor suggestie vatbaar, in die mate dat, als hij hoort dat iemand een bepaalde ziekte heeft, hij zich zorgen zal maken om de mogelijkheid dat hij zelf ook die ziekte zou kunnen hebben. Deze gevoeligheid voor suggestie wordt echter gemakkelijk verminderd door tegensuggestie; enkele geruststellende woorden van de homeopaat en de patiënt slaakt een zucht van verlichting en is overdreven dankbaar.
Derde fase
Er treden in latere stadia veel angsten op. Angst voor het donker, angst om alleen te zijn en angst voor de schemering. Ook de angst voor onweer verslechtert in deze fase. Aanvankelijk zijn deze angsten nog gering en gaan ze nog gepaard met dorst en verkwikkende slaap.
Als de derde fase begint wordt de patiënt overweldigd door de bezorgdheden en angsten. De patiënt vindt het in toenemende mate moeilijk om te ontspannen en de angsten kunnen leiden tot hyperventilatie. De ondertoon van angst en spanning verhindert ook ontspanning tijdens de slaap; hij wordt niet uitgerust wakker met de angsten direct op de voorgrond tredend. Uiteindelijk wordt de voortdurende angst een angst zonder herkenbare oorzaak. Er ontstaat een angst dat er iets ergs zal gebeuren. Een angst die het leven van de patiënt doordringt zoals achtergrondmuziek. Elke mogelijkheid is bij voorbaat omgeven met angst. Er is een angst voor dreigende ziekten, voor kanker en uiteindelijk een angst voor elke dreigende aandoening.
Tenslotte vervalt de Phosphor patiënt in doodsangst, een panische toestand vanuit het denkbeeld dat de dood voor de deur staat. De patiënt heeft het gevoel dat hij stervende is vooral als hij alleen is. Er treedt een gevoel van beneveldheid op, alsof er luchtbellen opstijgen en zich naar buiten verspreiden, of alsof de ziel reeds bezig is het lichaam te verlaten. Er is grote paniek, hyperventilatie, opgewondenheid en hartkloppingen. De patiënt krijgt behoefte aan gezelschap uit angst voor de naderende dood. Naarmate de angsttoestanden toenemen verdwijnen veel van de typisch kenmerken van Phosphor op het lichamelijke niveau. Er is geen dorst meer, geen behoefte aan en geen verlangen naar zout.
Vierde fase
Uiteindelijk in de vierde fase, begeeft de psychische weerstand het volledig. Er treden concentratiestoornissen op, men is niet meer in staat tot samenhangend denken of begrijpen wat anderen zeggen. Lichaam en geest worden zwak, de patiënt wordt onverschillig voor gezelschap en zijn omgeving. Het resultaat is een toestand van seniliteit of imbeciliteit. Een ander gebruikelijk eindresultaat bij Phosphor is een beroerte waarbij veel psychische vermogens verloren gaan.
In de laatste fasen kan het moeilijk zijn om Phosphor nog te herkennen omdat de typische Phosphor symptomen ontbreken om het middel van andere medicijnen te onderscheiden. Er is geen dorst meer, geen verlangen naar zoet, vis en chocolade etc.